ارزیابی تأثیر اکسین و شوری بر ویژگی های جوانه زنی توده های مختلف زیره سبز (cuminum cyminum l.)

این مطالعه به منظور بررسی اثر هورمون اکسین و شوری بر صفات جوانه زنی و رشد دانه رست های توده های مختلف زیره سبز (محلی خراسان-گناباد، اصفهان و کرمان) اجرا گردید. شوری در سه سطح صفر، 150 و 300 میلی مولار به همراه غلظت هورمون اکسین در سه سطح صفر (آب مقطر)، 3 و6 میلی گرم بر لیتر به صورت آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار به کار برده شدند. صفات درصد جوانه زنی، تعداد جوانه نرمال و غیرنرمال، طول ساقه چه، طول ریشه چه، وزن تر و خشک دانه رست اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که اثر توده زیره، شوری، اکسین و اثرات متقابل دوگانه و سه گانه مابین این تیمار ها بر صفات درصد جوانه زنی، تعداد دانه رست های نرمال و غیرنرمال و طول ریشه چه معنی دار بود. بیشترین درصد جوانه زنی (66/94 درصد) در سطح شوری 300 میلی مولار در غلظت هورمون شاهد در توده محلی اصفهان بود. بیشترین تعداد دانه رست نرمال (66/24) در سطح شوری 300 میلی مولار و غلظت هورمون صفر (شاهد) در توده محلی اصفهان ایجاد شد. توده محلی اصفهان بدون اعمال شوری و عدم کاربرد هورمون اکسین با 48/10 سانتی متر بالاترین و توده محلی خراسان با 3 میلی گرم بر لیتر هورمون اکسین در شوری 300 میلی مولار با میانگین 98/1 سانتی متر کم ترین طول ریشه چه را داشت. به نظر می رسد که مقدار اکسین 3 و 6 میلی گرم در لیتر توانست اثرات منفی شوری روی جوانه زنی بذور زیره سبز در مرحله تولید دانه رست را تعدیل کند.